วันนั้น ไปเทศน์ที่...สิงห์บุรี...
เทศน์ให้ครูฟัง...

ครูนั่งกันเต็มห้องประชุม... ๒-๓ ร้อยคน...
พวกครูผู้ใหญ่...พวกผู้อำนวยการ... ก็นั่งโซฟาข้างหน้า...

มีครูผู้ชายคนหนึ่ง...
นั่งเก้าอี้ข้างหน้า...เหยียดขา...ตาแดง...โงนไป...โ งนมา...
เมา....

ชาวบ้านเวลาฟังพระเทศน์.เขาพนมมือกันหมด...
มันไม่พนมมือ...

แถมเวลาพระเทศน์...มันกระดิกขา...เคาะจังหวะอีก.

ผู้อำนวยการอยู่ข้างหน้า...พยายามจ้องหน้ามัน...
มันหันหนี...ไม่สบตา...
ทำเป็นไม่รู้ ไม่ชี้...

อาตมาเทศน์ไปสักพัก...ทนไม่ไหว...
เลยถามว่า...

"โยม...ทำไมไม่ไหว้พระล่ะ..."

"พระเดี๋ยวนี้ประพฤติตัวไม่ค่อยดี...ไหว้แล้วเสียมือ. .."

แน๊ะ...มันเมาเหล้ากลิ่นคลุ้ง...จนโงหัวไม่ขึ้น...
ยังเสือกมาสอนพระอีก...

"โยม...ที่พระเทศน์นี่...
ท่านเอาธรรมะของพระพุทธเจ้า.มาสอนเรา...
ไม่ใช่ความคิดของท่าน...
การที่เราไหว้...เวลาพระเทศน์...เป็นการบูชาธรรม...
เป็นการแสดงความเคารพพระพุทธเจ้า..."

ไม่ไหว้...

"โยม...อาตมาขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?"

"ถามอะไร...?"

"ระหว่างเรายกมือไหว้พระเอง...กับมีคนจับมือให้ไหว้พร ะ...
อันไหนดีกว่ากัน...?
ระหว่างสวดมนต์เอง...กับนอนให้พระสวดให้...อันไหนดีก ว่ากัน..?"

มันเงียบ...ไม่ตอบ...
คงเริ่มสำนึกบาปแล้วล่ะ...

อาตมารีบถาม ต่อเลย...เดี๋ยวจะช้าไป...

"โยม...เคยไปวัดบ้างไหม...?"

"ไม่ไป...ไม่ชอบวัด..."

"โยม...ระหว่างเดินไปวัดเอง...กับเขาหามไปวัด...อันไห นดีกว่ากัน...?"

มันจ้องตาเขม็งเลย...
แล้วลุกขึ้นยืน....

"นี่...หลวงพี่...ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม...?"

"ได้..."

"ระหว่างเดินกลับวัดเอง.กับมีคนหามกลับวัด...อันไหนดี กว่ากัน...?"

ที่มา : เทศนา...ฮาสุดขีด ของ พระพยอม กัลยาโณ